دکتر شیرزاد طایفی
چکیده
بسیاری از صاحبنظران معتقدند میان زبان و نوشتار زنان و زبان و نوشتار مردان، تفاوت وجود دارد. در این مقاله زبان زنانه و مردانه در رمان «شب‌های تهران» نوشتة غزاله علیزاده و «عزاداران بیل» نوشتۀ غلامحسین ساعدی بر اساس نظریههای زبانشناسان اجتماعی از منظر دستور زبان مقایسه شده است تا میزان تأثیر جنسیت نویسنده بر زبان ...
بیشتر
بسیاری از صاحبنظران معتقدند میان زبان و نوشتار زنان و زبان و نوشتار مردان، تفاوت وجود دارد. در این مقاله زبان زنانه و مردانه در رمان «شب‌های تهران» نوشتة غزاله علیزاده و «عزاداران بیل» نوشتۀ غلامحسین ساعدی بر اساس نظریههای زبانشناسان اجتماعی از منظر دستور زبان مقایسه شده است تا میزان تأثیر جنسیت نویسنده بر زبان داستان و میزان موفقیت نویسنده در ایجاد زبانی متناسب با جنسیت شخصیتهای همجنس و غیرهمجنس، ارزیابی شود. برای این منظور، زبان زنانه و مردانه در حیطۀ دستور زبان بر اساس متغیرهای زیر مورد بررسی قرار گرفت؛ واژگان از قبیل: دشواژهها، سوگندواژهها، رنگواژهها و جملات از قبیل: تعدیلکنندهها و تصدیقگرها. یافتهها نشان میدهد، زبان شخصیتها تحت تأثیر جنسیت نویسندگان قرار دارد و کلیشههای زبان زنانه در این آثار با بسامد بیشتری تکرار شده است. همچنین بر اساس متغیرهای فوق مشخص شد، نویسندگان از بسیاری جهات توانستهاند زبانی متناسب با جنسیت شخصیتها ایجاد کند. در پارهای موارد که تناسبی بین زبان و جنسیت، بهویژه در شخصیتهای زن دیده نمیشود، بیشتر به دلیل روحیات نویسنده و تعمد اوست که خواسته زنان را در برابر سلطهگری جامعة مردسالار حاکم فراهنجار نشان دهد.
